Wędrówki górskie mają wiele korzyści zdrowotnych, poprawiają wydolność, kondycję, zwalczają depresję. Zalet wspinaczki i trekkingu jest znacznie więcej. Sprawdź, czy znasz je wszystkie.
Już dawno zauważono, że górskie powietrze sprzyja alergikom i astmatykom. Lekarze przed laty bardzo często wysyłali na turnusy sanatoryjne w górach zarówno dzieci z dusznościami oskrzelowymi, jak i rekonwalescentów po przebytym zapaleniu płuc. To wszystko dlatego, że w górach, powyżej 1500 m n.p.m. nie ma zarazków. Ponadto badania wykazały, że podczas długotrwałego pobytu w tym regionie normuje się poziom hemoglobiny. Dlatego obecni medycy doceniają również pozytywny wpływ górskiego klimatu na chorych z anemią i Atopowym Zapaleniem Skóry.
Diabetolodzy i bariatrzy wskazują na aspekt walki z otyłością i tym samym jej powikłaniami, takimi jak choćby cukrzyca. Wędrówki górskie pomagają spalić nadmierne kalorie i schudnąć. Dzięki temu normuje się poziom glukozy we krwi. Ponadto wysiłek fizyczny wzmacnia mięśnie i stawy, poprawia wydolność serca oraz oddechową płuc.
Psychiatrzy i psycholodzy zachęcają zaś do wędrówek górskich w celu profilaktyki depresji, nerwicy oraz stanów lękowych, a także jako wspomaganie ich leczenia. Na psychikę człowieka dobrze bowiem wpływa wysiłek fizyczny i piękno górskiego krajobrazu. Ponadto w górach jest cisza spokój, nie ma zbędnych, nadmiernych bodźców, dzięki czemu nerwy się uspokajają.
Niestety, pomimo wielu zalet są choroby, przy których występowaniu trekking w górach nie jest wskazany. Lekarze odradzają go w przypadku osób, u których występują choroba wieńcowa, nadciśnienie tętnicze, stan pozawałowy. Odradza się również trekkingu kobietom w zaawansowanej ciąży.
