Fascynujesz się wspinaczką? Słyszałeś o via ferratach, ale nie wiesz, co to takiego i czy warto spróbować? Jeśli na wszystkie pytania odpowiedziałeś tak, to znaczy, że ten tekst jest dla Ciebie. Znajdziesz w nim wszystko, co powinieneś wiedzieć o tej formie wspinaczki, ale wstydzisz się zapytać.
Via ferraty to szlaki w górach, na skałach, przeznaczone do formy aktywności górskiej, jaką jest połączenie wspinaczki i trekkingu. W Polsce nazywa się je „żelaznymi drogami” lub „żelaznymi perciami”. Posiadają one stalowe liny, zwane poręczówkami, które służą do autoasekuracji. Dodatkowo mogą się na nich znaleźć również inne elementy, na przykład mostki, klamry stalowe, a także drabinki. Ponadto na via ferratach współczynnik odpadnięcia zawsze wynosi powyżej 2 i to znacząco. Dlatego wybierając się na tego typu wspinaczkę, trzeba posiadać ze sobą odpowiedni sprzęt. Ponadto nie należy nigdy wybierać się na nie indywidualnie, zawsze z partnerem lub w grupie. Wiąże się to z zachowaniem bezpieczeństwa. Via ferraty najczęściej można spotkać we Włoszech, Austrii, Niemczech, Hiszpanii, Szwajcarii, a także u naszych południowych sąsiadów, w Czechach i na Słowacji. Warto pamiętać, że via ferraty, tak jak i skałki, mają różne poziomy trudności, zatem nie należy zaczynać od tych najtrudniejszych. Zaleca się zacząć od najłatwiejszych i zwiększać poziom wraz z nabytym doświadczeniem i umiejętnościami.
Warto podzielić swój ekwipunek na dwie części. Pierwsza tak zwana podstawowa, druga specjalistyczna. Do ekwipunku podstawowego na via ferraty będzie zaliczać się:
Jeśli chodzi o sprzęt specjalistyczny, to będzie to sprzęt wspinaczkowy do via ferrat. W jego skład muszą wejść:
W zależności od stopnia trudności via ferraty, a także od pogody i warunków, warto wziąć również czekan, raki, linę wspinaczkową, a także latarkę czołówkę.
Zanim rozpocznie się wspinaczkę po via ferracie, zawsze należy się z nią teoretycznie zapoznać oraz sprawdzić stan sprzętu i pogodę. Istotna jest znajomość ewentualnych wyjść awaryjnych oraz stopień trudności ferraty. Oznacza się je dużymi literami od A do E. A cechuje najłatwiejszą ferratę, a E najtrudniejszą.