Prestiż, podziw i uznanie, ale też wielki trud i wysiłek, wiele godzin szkoleń, a także ogromne ryzyko podczas akcji ratunkowych – tym charakteryzuje się praca goprowca. Jeśli zastanawiasz się, czy możesz zostać ratownikiem GOPR, zapoznaj się z naszym Questions and Answers.
Chcąc zostać ratownikiem górskim, czyli mówiąc popularnie goprowcem, trzeba być pełnoletnim. Zatem należy mieć ukończone 18 lat. To jest dolna granica wiekowa. Jest jeszcze górna. Wiek kandydata na ratownika górskiego nie może przekroczyć 35 lat.
Ratownikiem GOPR może zostać zarówno mężczyzna, jak i kobieta. Należy zdać egzamin i ukończyć kurs I stopnia. Może się zdarzyć, że kobieta osiągnie na nich lepszy wynik od mężczyzny. Płeć nie ma znaczenia, liczą się predyspozycje i przygotowanie, spełnienie wymogów Stowarzyszenia oraz chęci i samozaparcie.
Nie musisz mieć ukończonych żadnych studiów. Wymagane jest natomiast wykształcenie średnie. Ponadto, po zdaniu egzaminu będziesz musiał się doszkalać. W pierwszej kolejności należy ukończyć kurs I stopnia. Następuje on po minimum dwuletnim stażu kandydackim na dyżurach, których ilość określono na minimum 120 godzin rocznie. Potem kolejny kurs – II stopnia. W międzyczasie, w różnych grupach GOPR są organizowane dodatkowe szkolenia dokształcające. Bycie ratownikiem GOPR to nieustanna nauka.
Przede wszystkim:
To obowiązek, przywilej i zaszczyt każdego goprowca. Na profilach społecznościowych i stronach internetowych poszczególnych grup GOPR, bardzo często zamieszczane są informacje o szkoleniach, jakie przeszli ich członkowie. Dzięki temu wszyscy turyści się na górskie szlaki wiedzą, że w razie niebezpieczeństwa mogą liczyć na wykwalifikowaną pomoc. Ponadto, podczas minimum dwuletniego stażu kandydackiego obowiązkiem kandydata jest uczestnictwo w 2-3 dniowych szkoleniach i kursach. Im ich więcej, tym lepiej. Tym bardziej że Stowarzyszenie informuje na swojej stronie, że egzamin kończący kurs I stopnia jest bardzo trudny.
Tak, zarówno egzamin przed stażem kandydackim, jak i ten po nim.
Przede wszystkim wybierz sobie grupę, w której chciałbyś pracować. Następnie złóż w jej biurze dokumenty, takie jak CV, podanie, 2 zdjęcia, zaświadczenia lekarskie, zaświadczenie o ukończeniu kursu pierwszej pomocy przedmedycznej. Następnie musisz zdać pozytywnie egzamin przed Komisją Egzaminacyjną. Jeśli Ci się to uda, dostajesz się na minimum 2-letni staż kandydacki. Jesteś na nim zobowiązany, brać udział w licznych kilkudniowych kursach i szkoleniach, jak również wypracować na dyżurach minimum 120 godzin rocznie. Staż kończy się kolejnym egzaminem, który jest bardzo trudny. Jeśli zdasz go pozytywnie, dostaniesz odznakę GOPR. Oczywiście, dopiero po złożeniu przyrzeczenia.
Sam wybierasz Grupę GOPR, do której chcesz należeć. Ponieważ wymagana jest dyspozycyjność, najlepiej, gdyby to była grupa najbliższa Twego miejscu zamieszkania. Nie jest to jednak wymóg obowiązkowy. Możesz wybrać taką, której topografię regionu znasz najlepiej. Poza tym w GOPR dyżury pełnią również osoby mieszkające w różnych częściach Polski, a nawet dojeżdżające na dyżury z zagranicy. Obecnie jest siedem Grup GOPR do wyboru:
Ratownicy zawodowi otrzymują wynagrodzenie, aczkolwiek w naszej ocenie z pewnością nie jest one adekwatne do ponoszonego trudu i ryzyka. Jednak, jak większość z nich mówi, bycie goprowcem to przede wszystkim pasja i miłość do gór. Ochotnicy i wolontariusze pracują społecznie, czyli bez wynagrodzenia pieniężnego. Ich „wypłatą” jest satysfakcja z udzielonej pomocy.
