Polacy, którzy zginęli w Himalajach i Karakorum

Początek listopada to czas zadumy nad życiem i śmiercią. Oddanie hołdu tym, którzy stracili życie. Wspominamy Polaków, którzy zginęli w Himalajach i Karakorum.

Lista Polaków, którzy zginęli w Himalajach i Karakorum jest długa. To kilkadziesiąt nazwisk. Część z tych osób to znani i podziwiani przez świat himalaiści, których trudno posądzać o nierozwagę, czy igranie ze śmiercią. Co było zatem przyczyną ich śmierci w górach? Najczęściej dochodziło do poślizgnięć i upadków, zaginięć, a także zgonów pod lawiną. Zdarzały się jednak również przyczyny biologiczne, jak wyziębienie, udar mózgu, czy niewydolność krążeniowo-oddechowa. Byli też tacy, co odpadli ze ściany podczas wspinaczki. Najbardziej znani Polacy, którzy zginęli w Himalajach i Karakorum to:

Stefan Bernadzikiewicz

Zginął pod lawiną w 1939 roku pod Tirsuli. W ciągu życia wytyczył nowy szlak na ścianie północno-zachodniej Niżniej Wysokiej Gerlachowskiej. Był też zimowym zdobywcą Lodowego Szczytu.

Adam Karpiński

Był kierownikiem pierwszego trekkingu Polaków w Himalajach. Zginął pod lawiną w drodze na szczyt Tirsuli, w 1939 roku.

Marek Kęsicki

Był prezesem Akademickiego Klubu Alpinistycznego we Wrocławiu. Zginął, schodząc z Broad Peak Middle w 1975 roku. Przyczyną był upadek. Ciała nie odnaleziono. Warto dodać, że wraz z innymi uczestnikami wyprawy, jako pierwsi Polacy weszli w ten czas powyżej 8000 metrów.

Andrzej Sikorski

Pomimo młodego wieku (w chwili śmierci 27 lat) miał wiele sukcesów na swoim koncie. Jednym z nich było pierwsze polskie zdobycie Falchan Kangri Środkowy. Zginął, schodząc z niego w 1975 roku.

Halina Kruger-Syrokomska

Wspinała się między innymi z Wandą Rutkiewicz. Była pierwszą kobietą w Europie, która zdobyła Gaszerbrum II. Zginęła w drodze na K2 w 1982 roku.

Tadeusz Piotrowski

Wspinał się przede wszystkim zimą. Jest autorem wielu książek na ten temat. Wytyczał nowe szlaki. Wielokrotnie, jako pierwszy zdobywał szczyty, między innymi w Norwegii. Czterokrotny zdobywca Złotego Medalu „Za wybitne osiągnięcia sportowe”. Zginął w czasie upadku na K2 w 1986 roku. Ofiara tak zwanego tragicznego sezonu 1986.

Wojciech Wróż

Pierwszy zdobywca Kanczendzangi Południowej. Medalista „za wybitne osiągnięcia sportowe”. Zginął w trakcie zejścia z K2 w 1986 r.

Andrzej Czok

Wielokrotnie wspinał się z Kukuczką. Taternik i alpinista ma wiele osiągnięć na swoim sportowym koncie, zarówno w Himalajach i Karakorum, jak i w Andach, Pamirze, Andach oraz rodzimych Tatrach. Zimą 1985 wraz z Kukuczką wszedł bez tlenu na Dhaulagiri. To pierwszy taki wyczyn w historii himalaizmu. Zmarł w obozie na obrzęk płuc. Jego ciało spoczęło w Himalajach.

Jerzy Kukuczka

Zdobywca Korony Himalajów i Karakorum. Dokonał tego jego drugi człowiek na świecie. Wybitna postać w historii światowego himalaizmu. Wielokrotnie nagradzany za swoje osiągnięcia i sukcesy. Wytyczał nowe szlaki, jako pierwszy zdobywał kolejne szczyty, w tym dwa ośmiotysięczniki jednej zimy. Nikt nie zdołał mu dorównać. Zginął podczas upadku z powodu zerwanej liny podczas wyprawy na Lhotse w 1989 roku. Wytyczał nową drogę na południowej ścianie. Ciała nie odnaleziono.

Wanda Rutkiewicz

Wybitna polska i światowa himalaistka. Kobieta, która miała wpływ na historię kobiecego himalaizmu. Wspinała się w Himalajach, Alpach, Pamirze, Hindukuszu i w rodzinnych górach. Była pierwszą zdobywczynią K2 oraz pierwszą Polką, która stanęła na szczycie Mount Everest. Samotnie zdobyła Annapurnę południową ścianą. Zginęła w 1992 roku podczas wejścia na Kanczendzangę.

Piotr Morawski

Piastował między innymi stanowisko wiceprezesa Polskiego Związku Alpinistów. Był ednym z dwóch pierwszych zdobywców Sziszapangmy. Wielokrotnie nagradzano go za osiągnięcia wspinaczkowe. Zginął na Dhaulagiri w 2009 roku.

Tomasz Kowalski

Był jednym z himalaistów, którzy po raz pierwszy wspięli się zimą na Broad Peak. Oprócz wspinaczki biegał też w ultramaratonach. Był zdobywcą wielu nagród sportowych, m. in. został pośmiertnie odznaczony przez prezydenta Komorowskiego. Zginął z powodu wychłodzenia na Broad Peak w 2013 roku.

Artur Hajzer

Przez pięć lat był szefem programu Polski Himalaizm Zimowy. Przede wszystkim ednak był taternikiem, himalaistą i alpinistą, zdobywcą Złotego Krzyża Zasługi. Hajzer kierował wyprawą na Gaszerbrum I w 2012 roku. Rok później podczas kolejnej wyprawy na ten szczyt odpadł ze ściany i zginął, spadając około pół kilometra.

Tomasz Mackiewicz

To himalaista, którego wielkim marzeniem było zdobycie Nanga Parbat. Próbował dokonać tego wielokrotnie. Za siódmym razem, w styczniu 2018 r., ponoć mu się to udało. Przypłacił to jednak życiem, z powodu ślepoty śnieżnej i choroby wysokościowej.

Booking.com